E-book PRAWDA NIE BOLI. BOLI ODPADANIE ILUZJI

Fragment książki

1. PRAWDA NIE BOLI. boli odpadanie iluzji

To słowa, które napisałam w mojej pierwszej książce „BOSKI UMYSŁ, czyli przebudzona Świadomość”. Jak to rozumieć?
Żyjemy w iluzji niemocy, braku, biedy, niezasługiwania, bycia gorszymi, bycia mniej wartościowymi od innych. Żyjemy w morzu ograniczających nas oczekiwań. To jak życie w Morzu Martwym, które jest tak zasolone, że brak w nim życia.
Jeśli jednak jesteś mieszkańcem Morza Martwego, to nie masz pojęcia, że morze to tylko „większe jezioro”, które ma w pewnym momencie ujście do OCEANU. Ale czy ocean jest tak samo zasolony jak Morze Martwe? NIE. Ocean jest słony, ale pełen życia, o którym mieszkańcy Morza Martwego nie mają pojęcia. Nie wiedzą o innych możliwościach dla siebie.

Jednak, kiedy się dowiedzą i zapragną wypłynąć na otwarte wody pełnego życia oceanu, spotkają się z bólem, oporem, smutkiem i niezgodą. Nie wszystkim dookoła spodoba się ten pomysł. Decyzja na TAK będzie rodziła emocje takie jak poczucie winy, złość, bezsilność i smutek. Będzie siała strach.
Ten, kto raz wypłynął do oceanu pełnego życia i możliwości, zacznie do niego tęsknić. Jedno Twoje WIEM, JAK TAM JEST, sprawia, że nie będzie się dało ODZOBACZYĆ PRAWDY.

Ból przy odpadaniu iluzji jest silny, ale na szczęście krótkotrwały. W ramionach PRAWDY pojawia się poczucie wolności. Nie bój się stawić do SIEBIE, do PEŁNI, jednocześnie akceptując Twoje dotychczasowe życie w Morzu Martwym, Twój dotychczasowy potencjał, którego chcesz się pozbyć.

Nie odrzucaj żadnego Twojego przejawu, ale odkrywaj i rozwijaj ten, którego jeszcze nie znasz. Gdy choć raz spotkasz się z PRAWDĄ, nie dasz rady jej już „od zobaczyć”. To niemożliwe. To nie-możliwe tak samo, jak to, że coś wiesz i nie możesz powiedzieć, że ci się przewidziało, że to nieprawda. Podobnie w przypadku, gdy widzisz faceta Twojej przyjaciółki całującego namiętnie inną kobie-tę w swoim samochodzie, nie możesz powiedzieć, że tego nie wi-działaś, że nic na ten temat nie wiesz. Owszem, możesz powiedzieć, że to nie Twoja sprawa, ale już wiesz, że on ją zdradza. Wiesz, jaka jest prawda. Kolorowa bańka prysnęła wraz z odkryciem innej rzeczywistości.

Z PRAWDĄ jest tak samo. Ona powraca jak bumerang, choć za-zwyczaj jest niewygodna dla umysłu przyzwyczajonego do pewnego status quo, do strefy komfortu.

Dlatego najczęściej boli to, czego nie da się już „od zobaczyć”. Mam na myśli prawdę o nas samych, rzecz jasna, prawdę o tym, że PEŁNIA to nie tylko kolorowa tęcza.

Zazwyczaj każdy lgnie w kierunku odkrywania cudu, jakim jest, bo to rodzi pewną nadzieję i daje poczucie ukojenia dla bólu, który przeszywa nasze poranione serca podświadomości. To jest często rodzaj słodkiej pułapki, w którą łatwo wpaść. Nie twierdzę, że ko-panie w traumach jest cool… Nie… Tu możemy się zakręcić jak słoik od ogórków i kopać, i kopać aż do Adama i Ewy. Jednak nie o to chodzi. Chodzi o to, że Prawda o tym, Kim Jesteśmy, rodzi się niestety w bólu.

Umysł umiera kawałek po kawałku w swoich teatralnych odsłonach, gdy odpada iluzja wiary w stare przekonania o nas samych, o świecie, o innych.

Tak bardzo nie chcemy uznać, że Pełnia to każdy z możliwych potencjałów, do którego jesteśmy zdolni, że wolimy wierzyć, że zły, oszust, krytyk, narcyz to nie my. To inni. A my jesteśmy tylko tacy dobrzy, ewentualnie poszkodowane ofiary, którym inni dają uwagę wyżebraną przez naszą podświadomą manipulację.

Szczegół jest jednak taki, że ci inni to my. To odbijające zarówno nasze lęki, jak i naszą moc – lustra. Aby Prawda stała się światłem, po drodze odpadnie ciężka kurtyna iluzji.

Stawienie się do Siebie wymaga odwagi, zakasania rękawów, zapalenia serca i wiary w sens tej jakże irracjonalnej podróży, dla umysłu – samobójczej wręcz, pełnej bólu podróży. Jednak dla serca jest to droga do Domu, do Domu, który jest Pełnią.
W Pełni możesz być WSZYSTKIM i NICZYM. W Pełni wiesz, co jest dla Ciebie dobre. A jeśli to jest dla Ciebie dobre, będzie takie samo dla innych.

W Pełni wiesz, czym jest Miłość. A jeśli ona jest dla Ciebie dobra, tak samo traktujesz z miłością innych.

W Pełni jest Akceptacja. A jeśli ona jest dla Ciebie dobra, tak samo dajesz innym przyzwolenie na to, by byli wolni w wyborze tego, którą z dróg chcą iść.

W Pełni jest poczucie bezpieczeństwa. Dlatego inni czują przy Tobie ten bliżej nieokreślony, bezpieczny i święty spokój.
Prawdy nie da się „od zobaczyć”.